سیستم های بازیابی آب کارواش

تصمیم برای بازیابی آب در کارواش معمولاً بر اساس مسائل اقتصادی، زیست محیطی یا مقرراتی است. قانون آب پاک قانون می دهد که کارواش ها فاضلاب خود را جذب می کنند و بر دفع این زباله ها نظارت می کنند.

همچنین، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، ساخت زهکش های جدید متصل به چاه های دفع وسایل نقلیه موتوری را ممنوع کرده است. پس از اعمال این ممنوعیت، کارواش های بیشتری مجبور به بررسی سیستم های بازیابی خواهند شد.

برخی از مواد شیمیایی موجود در جریان زباله کارواش ها عبارتند از: بنزن که در بنزین و مواد شوینده استفاده می شود و تری کلرواتیلن که در برخی از چربی برها و سایر ترکیبات استفاده می شود.

اکثر سیستم های بازیابی ترکیبی از روش های زیر را ارائه می دهند: مخازن ته نشینی، اکسیداسیون، فیلتراسیون، لخته سازی و ازن.

سیستم‌های بازیابی کارواش معمولاً آب با کیفیت شستشو را در محدوده 30 تا 125 گالن در دقیقه (gpm) با درجه ذرات 5 میکرون ارائه می‌کنند.

نیازهای جریان گالن در یک تاسیسات معمولی را می توان با استفاده از ترکیبی از تجهیزات برآورده کرد. برای مثال، کنترل بو و حذف رنگ آب بازیافتی را می توان با تصفیه ازن با غلظت بالا آب که در مخازن نگهدارنده یا گودال ها نگهداری می شود، انجام داد.

هنگام طراحی، نصب و راه اندازی سیستم های بازیابی برای کارواش مشتریان خود، ابتدا دو چیز را تعیین کنید: استفاده از سیستم حلقه باز یا بسته و اینکه آیا دسترسی به فاضلاب وجود دارد.

برنامه های معمولی را می توان در یک محیط حلقه بسته با پیروی از یک قانون کلی استفاده کرد: مقدار آب شیرین اضافه شده به سیستم شستشو از تلفات آبی که از طریق تبخیر یا سایر روش های حمل و نقل مشاهده می شود، تجاوز نمی کند.

میزان آب از دست رفته در انواع مختلف کارواش متفاوت است. افزودن آب شیرین برای جبران تلفات حمل و تبخیر همیشه به عنوان آخرین شستشوی برنامه شستشو انجام می شود. شستشوی نهایی آب از دست رفته را دوباره اضافه می کند. محل شستشوی نهایی باید همیشه فشار بالا و حجم کم باشد تا آب باقیمانده بازیافت شده در فرآیند شستشو را بشویید.

در صورتی که دسترسی به فاضلاب در یک محل کارواش خاص در دسترس باشد، تجهیزات تصفیه آب می‌توانند به اپراتورهای کارواش انعطاف‌پذیری بیشتری در هنگام انتخاب عملکردهایی که در فرآیند شستشو استفاده می‌کنند در مقابل آب شیرین استفاده کنند، ارائه دهند. این تصمیم احتمالاً بر اساس هزینه هزینه های بهره برداری از فاضلاب و هزینه های مربوط به ظرفیت شیر ​​یا فاضلاب خواهد بود.